Bir keresinde, gece son otobüsle geldiğim Güzelbahçe Siteler durağında indim. Eve doğru yürürken Güzelbahçe ve Zeytinalan'ı ayıran köprüyü henüz geçmiştim ki, caddenin karşı tarafından bana doğru bir şey... Yok yok bir şeylerin bana doğru koştuğunu farkettim...
Gel gör ki, karanlıktan hiç bir şey görülemiyor. Gelsen de göremezsin yani, mecburen onların gelmesi beklenecek görebilmek için... Ancak "onlar" ne, o da belli değil ve deli gibi koşulmakta bana doğru... Köpek olması muhtemel ama bu gelen kütlenin içinde birden fazla köpek var bu durumda... Köpekler de kalabalıkken bu şekilde davranmaz. Biri yaklaşır, baba olanı. Diğerleri uzakta adamı manen çökertmek için gıcık gıcık havlar durur... Bunlar delicesine gelmekteler cümbür cemaat...
Kaçılabilecek tek mekan dere. Köprüden dereye o karanlıkta atlamak kesin kırık en az bir bacak anlamına gelmekte. Popodan bi ısırık mı aldırsam, bacağı ya da kafayı gözü mü kırdırsam diye düşünürken, artık iyice yaklaştılar.
Evet, iki tane köpek vardı. Ama onların önünde onlardan da sağlam koşmakta olan başka bişey. Daha da küçük. Onu seçemiyorum. Kedi diyeceğim değil... Ama anlaşılan o ki köpekler bana doğru koşmuyor. Bu yaratık neyse onu kovalıyorlar...
Ben de bu ufaklıı görünce cesaret mi geldi, onu köpeklerden kurtarayım fikrine mi kapıldım ne olduysa, birden köpeklere bağırıp kovaladım onları. İkisi de korkup kaçtılar anında... Feci havaya girdim.
Kurtardığım yaratığın ne olduğunu da daha bilmiyorum. Ona bi baktım, o hala bana doğru koşuyor ve çok da sinirli... Kocaman bi martı. İki kanadını efe gibi açmış, kaşlar çatık (ciddiyim) hiç hızını kesmeden bana doğru koşuyor... Dizlere girecek, takmış kafaya...
Hayır, denklemi de çözemedim. Martı, köpeklerden kaçıyordu... Köpekler, benden kaçtı... Bu durumda martının benden ödü kopması gerekmiyor mu?
Martı mantığı bizimkinden farklı demek. Bacak sayısına göre korku oranına karar veriyor olabilirler. İki köpekte sekiz bacak vardı. Benle ise martı kafa kafaya... Üstelik onda kanat avantajı da var...
Bi an "lan acaba hayvancağızın kanadına mı bişi olmuş bi bakayım" diecek oldum, "kiaaak" diye üstüme zıpladı. Yana kaçıverdim... Dar kurtuldum.
Durduk gece yarısı Zeytinalan'da caddenin ortasında, birbirimizi kesiyoruz... Nasıl pis bakıyor. Kaşlar çatık. Zerre taviz yok... Dedim "ne olursa olsun, yaralı olabilir ben alayım bunu gene." Ama yok arkadaş bildiğin kartal kesildi başıma tut tutabilirsen... Baya bi cebelleştik ama en sonunda yandaki arsaya attı kendini... Karanlıkta bulamadım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder